Шеэринъ ортасында бакъып турам: машналар зирт – бир тарафа, зирт – башкъа тарафа кечелер, инсанлар чабик-чабик ким-къайда чапкъалалар. Эр кез озюнинъ ишинден, проблемалардан багълы. Бир-бирине бакъылмай, бир-биринден сорашылмай, тохтайип тюшюнмеге вакъыт къалмай, чюнки ише кеч къаладжан, эвге барып емеклер азырладжан, балаларнъы ашаттыраджан, сонъуна, эльбетте раатланып, телевизорде бир сериал бакъып, тешеге ятып юкъладжан ве сабадан кене кюнюн башланаджакъ….Я сен эминсинми ярынки кюн ичюн?
Экинджи расткельген месаль: яш къызчыкъларнынъ ве огълан балларнынъ истеклери – аяттан эп гузелликлерны алмакъ. Эльбетте, букъадарлыкъ шенъли, эгленджели яшайышта «бу дюнъянынъ кельмесинынъ ве ким бизлерны яратты» киби суваллерге куледжеклеры келе. Бу вазиетин пек менфий тарафы бар: языкълар олсун, амма бизим эвлядларымыз адым-адымдан динъимизден чекинелер. Шимдиктен ойле олса, бизим несиллермизден ве келеджегимизнен не оладжакъ? Земаневий генчлеримызынъ хафаларындаки ве юреклериндеки динъимизге къалан дуйгъулар яваш-яваш гъайып олалар. Шу яшайыш тарзыненъ инсанларнынъ эксериети омюрлерини кечирелер». Къарт олсакъ, сонъ дувалармызны огренерик, сонъ шаллармызны башмыза киерык.» – чокъ языкъ, амма миллетин арасында ойле лафлар расткеле. Аллах динъимизны эм генчлерге, эм къартлармызгъа берды. Раббимизге ибадет этмек эр бир асырде фарз олмалы.
Эсасен инсанлар энъ мюим ве эмиетли суваллерны сонъуна къалдыралар. Ве чокъусы аджеле керек – япмалы борджларынъы етиштирмийлер. Дакъкъалар кете, саатлер чапа, кюн тезликтен денъиштирий келеджек кюню ве ойле тарзыдан айлар ве йыллар кече. Амма омюрмизнинъ ахырки токътав ери – аятмизнинъ сонъу ичюн кимсе фикир этмей. Я ким аятмизнинъ саиби – биз ми? Бизни яраткъан Аллах Субхану ва Тааля ве Раббимизден гъайры бир кемсе бильмий, не бир дакъкъадан оладжакъ, даа накъадар бизге бу дюньяда олмасы язылгъан. Пейгъамбер (с.а.с.) сейледи Аллах Тааля айткъанынъы: «Мен тааджипленем о инсанларгъа, ким келеджек дуньядаки эсабына къатий ишана, амма бу дуньядаки зенгинликлерны топлай. Инсаны олюм беклей – о севине. Онъа мезарлыкъ азырлана – о куле. Эсап кунуне ишана, амма о гъамсыз кезе. Инсанынъ омюри тез кечкенине инана, амма о кенеде фикир этмий» (хадис уль- Кудси).
Эльбетте, бу вазиетин чезильмесынынъ иджабы бар. Тек ислям динъимиз яшайышмызгъа къарар олмакъ керек. Инсан бала догъмасындан башлап бютюн омюр ислямны риает этсе, ич бир заман янълышмаз, догъру елу яман елдан адаштырмаз, элялны арамдан къарыштырмаз.
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (٨)
«Де ки: Сизинъ ондан къачтыгъынъыз олюм мытлакъа сизни тападжакъ. Сонъра да, корюльгенни ве корюльмегенни билиджи Аллаhкъа дёндюриледжексинъиз де, О сизге бутюн япкъанларынъызны хабер береджек» (Сура 62: эль-ДЖУМ'А, 8 аят).
Шакирова Севиля